Preventieve zorg

Bij tenminste 50% van de mensen met een verstandelijke beperking is een oorzaak bekend van deze beperking. Deze oorzaken kunnen gelegen zijn in perinatale problematiek, genetische afwijkingen, stofwisselingsziekten of niet-aangeboren hersenletsel.  Inmiddels zijn bij vele syndromen bijbehorende lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen en prognose beschreven. Op grond daarvan kan de gezondheidstoestand van de patiënt worden gevolgd (HEALTH WATCH), kunnen noodzakelijke preventieve maatregelen worden genomen en kan gericht worden behandeld.

Voorbeelden

Zo is het bijvoorbeeld bekend dat bij het syndroom van Down het risico op hypothyreoïdie (traag werkende schildklier) groter is. Versnelde dementie en ontwikkeling van epilepsie zijn bij downsyndroom wellicht de meest bekende comorbide aandoeningen.
Een ander voorbeeld is perinatale asfyxie (zuurstof gebrek rond de geboorte). Daardoor kan een cerebrale parese (CP) en een verstandelijke beperking ontstaan. Als gevolg van de spasticiteit ontwikkelt zich regelmatig een scoliose (verkromming van de wervelkolom). Daarnaast bestaat een kans op epilepsie, voedingsproblemen en recidiverende luchtweginfecties.
Bij een stofwisselingsziekte, zoals bijvoorbeeld San Filippo, verloopt het beeld progressief; zowel motorische vaardigheden en cognitieve vaardigheden nemen af en kunnen gezondheids- en gedragsproblemen veroorzaken.
Wanneer behandelaars niet op de hoogte zijn van het voorkomen van syndroom gebonden comorbide aandoeningen (door de geringe frequentie waarmee zij hiermee worden geconfronteerd) vergroot dit het risico voor de patiënt op late of inadequate behandeling.

Bij een stofwisselingsziekte, zoals bijvoorbeeld San Filippo, verloopt het beeld progressief; zowel motorische vaardigheden als cognitieve vaardigheden nemen af en kunnen gezondheids- en gedragsproblemen veroorzaken.

Wanneer behandelaars niet op de hoogte zijn van het voorkomen van syndroom gebonden comorbide aandoeningen (door de geringe frequentie waarmee zij hiermee worden geconfronteerd) vergroot dit het risico voor de patiënt op late of inadequate behandeling.